Małe dzieci, większe dzieci, młodzież, dorośli – wszyscy możemy potrzebować wsparcia psychoterapeuty. Spotkania z dziećmi i ich rodzicami mają na celu usunięcie zaburzeń w zachowaniu dziecka i ułatwienie mu swobodnego funkcjonowania w społeczeństwie. Odpowiedzialny rodzic potrafi przyznać się do tego, że może potrzebować wsparcia psychoterapeuty – stawką jest dobro naszego dziecka.
Co charakterystycznego jest w terapii dla dzieci?
Świat młodego człowieka jest zupełnie odmienny od świata dorosłych. Inny jest sposób myślenia, inny poziom zrozumienia niektórych zjawisk. Doświadczony psychoterapeuta potrafi wkroczyć w baśniową rzeczywistość pełną intensywnych emocji i fantazji. Rodzice często nie są pewni, jak złapać kontakt z dzieckiem, które jedną nogą wciąż stoi w „miejscu”, którym nie rządzi logika. Dorośli zapominają, że zabawy, słowa i zachowania, które mogą wydawać się im dziwne, niecodzienne, są formą komunikatu.
Niektóre zachowania wynikają z oddziaływania patologicznych mechanizmów, zaburzeń w przystosowaniu, następstw pewnych sytuacji, które miały miejsce we wcześniejszych latach. Terapia wykorzystuje środki psychopedagogiczne i służy usunięciu nieprawidłowych zachowań, aby dziecko mogło swobodnie funkcjonować w zgodzie z otoczeniem. Terapia dorosłych głównie polega na wymianie komunikatów za pomocą słów, za to w terapii dzieci wykorzystywana jest zabawa.
Zajęcia pomagają nauczyć się radzenia sobie z emocjami, które często biorą górę nad kontrolą, takimi jak lęk, smutek, frustracja, gniew. Dzieci mające problem ze współpracą z innymi, może zdobyć umiejętności przydatne do życia w społeczeństwie. Terapia pozwala na aktywne uczenie się i odkrywanie świata uczuć wewnętrznych.
Jaka terapia dla dziecka?
Psychoterapeuta zawsze indywidualnie podchodzi do każdej osoby. W pracy z małymi dziećmi wykorzystuje się najczęściej terapię zajęciową, reedukację psychomotoryczną i psychoterapię. Ta ostatnia ma za zadanie rozładowanie uczuć i napięć, które przeszkadzają dziecku w rozwoju. Przezwyciężenie nieufności i lęku jest niezbędne do pracy nad reakcjami najmłodszych. Zajęcia relaksacyjne dla dzieci mogą zresztą odbywać się nawet w małych grupkach, jeżeli pozwala na to sytuacja dziecka.
Reedukacja psychomotoryczna ma na celu poprawienie sprawności ruchowej dziecka. Przykładem techniki wykorzystywanej w ramach tych zajęć jest psychokinezyterapia, która wpływa na polepszenie działania systemu nerwowego poprzez oddziaływanie na sferę ruchową. Często w tego typu terapiach wykorzystuje się muzykę.
Niepokoi Was ospałość i apatia dziecka? A może jest ono wyjątkowo nadpobudliwe? Do funkcjonowania w społeczeństwie przystosowują dzieci ćwiczenia wykonywane podczas terapii zajęciowej. Na dziecko wpływa się za pomocą naturalnych bodźców, które mogą angażować i motywować je do współudziału w wykonywaniu różnych czynności. Takie zajęcia polegają na uspołecznieniu dzieci. Pomagają im budować poczucie własnej wartości, pewności siebie, a także komunikować się z innymi dziećmi. Zajęcia prowadzone są z wykorzystaniem dziedzin bliskich dzieciom – rysunek, śpiew, zabawy, taniec.
Rodzic z dzieckiem na terapii
Udział opiekunów dziecka w terapii jest bardzo ważny. Nie jest ono świadome swojej choroby lub zaburzeń, tym bardziej nie będzie w stanie zrozumieć celu spotkań z terapeutą. Brak tej świadomości i motywacji do wykonywania zadań z nastawieniem na terapię uniemożliwia prowadzenie terapii tak, jak się to robi w przypadku dorosłych. Zaangażowanie rodziców nie tylko przez konsultacje ze specjalistą, ale także aktywne uczestnictwo w terapii i rozwijanie nowo zdobytych umiejętności w życiu codziennych dziecka, ułatwi osiągnięcie zamierzonych celów.
Świat wewnętrzny dziecka jest skomplikowany i abstrakcyjny – badanie go i wspieranie dziecka w rozwoju wymaga długoletniego doświadczenia, wiedzy, ale także predyspozycji osobowościowych, które umożliwiają psychoterapeucie nawiązanie kontaktu z dzieckiem. Bardzo długie doświadczenie w pracy z rodzinami i dziećmi ma pani Dagna Ślepowrońska. Lata pracy w poradniach dla dzieci i młodzieży, ale także organizacja warsztatów skierowanych do rodziców, którzy wychowują dzieci z różnymi trudnościami rozwojowymi, zaowocowały zdobyciem wyjątkowych umiejętności, które dzisiaj pani Dagna wykorzystuje, żeby wspierać rodziny. Wiedza zdobyta na szkoleniach z zakresu terapii Gestalt, terapii ericksonowskiej i dramy stosowanej sprawia, że niestraszne są jej największe emocje. Próbuje dotrzeć do twórczych możliwości klienta i jak najlepiej wykorzystać je w terapii.
