Jesteśmy różni – kobiety i mężczyźni. Przez lata różnice między nami zacierały się w codziennym życiu w społeczeństwie. Kobiety zaczęły pracować w męskich zawodach, mężczyźni pozwolili sobie na okazywanie uczuć bardziej otwarcie. Inaczej też wygląda wymiana myśli i potrzeb. Co ciekawe różnice te wynikają z czynników biologicznych, psychologicznych i społecznych. Jak powinna wyglądać komunikacja w związku?
Naturalne różnice
Wiele cech na co dzień ludzie określają jako bardziej męskie lub kobiece. Ten artykuł nie jest oceną żadnej z płci ani próbą kategoryzacji cech. Niezaprzeczalnym faktem jest jednak, że mężczyźni i kobiety różnią się na wiele sposobów. Wynika to z niezliczonych badań psychologicznych, a także codziennych obserwacji społeczeństwa, na które pozwolić może sobie każdy z nas. Czy czasami masz problem z porozumieniem się z osobą płci przeciwnej?
W jaki sposób różnić może się komunikacja w związku między mężczyzną a kobietą?
Różnice przejawiać się mogą na wielu płaszczyznach. Przede wszystkim, jeżeli chodzi o emocjonalność komunikatu. Panie często wkładają bardzo dużo emocji w rozmowę, tymczasem Panowie z reguły wolą rozmawiać z chłodnymi głowami, z użyciem logicznych argumentów. Ujawnia się to bardzo często w sytuacjach problemowych – różnice w komunikacji w związku pojawiają się bardzo często w przypadku kryzysu. Inaczej także reagujemy na różne tony wypowiedzi naszych rozmówców.
Pierwsze kroki w relacjach z innymi osobami
Badania pokazują, że dziewczynki uczą się wypowiadać pierwsze słowa (a także czytać) wcześniej niż chłopcy. Szybciej i lepiej przychodzi im też z reguły radzenie sobie z gramatyką i ortografią w młodym wieku. Często też w dojrzalszym wieku kobiety używają bogatszego słownictwa – ich wypowiedzi często nasycone są w wysokim stopniu przysłówkami i przymiotnikami. Badacze uważają, że kobietom bardziej niż mężczyznom zależy na dokładnym opisywaniu uczuć oraz nastrojów, dlatego właśnie ich język zdaje się bardzo emocjonalny.
Gdy emocje biorą górę…
Mężczyźni wolą mówić wprost, popierać swoje wypowiedzi realnymi argumentami. Tego też niejednokrotnie oczekują od kobiet, często nieświadomie ignorując ich wrażliwość. Kobiety często używają metafor, aby przekazać innym, co czują, natomiast mężczyzna najpewniej odbierze komunikaty dosłownie w pierwszym momencie w większości przypadków. Może to prowadzić do wielu nieporozumień.
Problem polega na tym, że reprezentanci obydwu płci mają problem z odczytaniem komunikatów swoich partnerów. Wyolbrzymianie problemów jest narzędziem umożliwiającym wyrażanie swoich odczuć w stosunku do jakiejś sytuacji. Mężczyźni skupiają się na dosłownym znaczeniu słów kobiet, a kobiety nie przewidują, że ich partnerzy mogą ich nie zrozumieć, dlatego na rzeczowe i chłodne wypowiedzi mężczyzn reagują często nerwowo.
Rozmowa w kryzysowej sytuacji
Badania dotyczące wczesnych etapów rozwoju wykazują, że zaczynamy różnić się zainteresowaniami już w wieku niemowlęcym. Według prowadzących eksperymenty małe dziewczynki częściej koncentrują się na ludziach, podczas gdy chłopcy bardziej fascynują się przedmiotami. Dziś często podważa się wpływ biologii na zainteresowania reprezentantów danych płci, a jednak zainteresowania te widoczne są także w okresie dojrzewania – mężczyźni skupiają się na realizacji zadań, które muszą wykonać, a kobiety skupiają swoją uwagę na relacjach międzyludzkich i procesach społecznych.
Różnice te co prawda, mogą być także efektem odmiennego wychowania.
Sposób komunikacji w związku a rozwiązywanie zadań
Kobiety często zastanawiają się nad rozwiązaniem problemu, analizując wiele jego aspektów. Są zdecydowanie bardziej otwarte na kontakty z innymi ludźmi, co ułatwia im, a nawet często popycha je do analizowania sytuacji z punktu widzenia różnych osób. Ciekawi ją, zdanie innych ludzi na dany temat.
Przekłada się to często na życie zawodowe w ten sposób, że kobieta chce, aby decyzje były podejmowane wspólnie. Z tego wynika także sposób komunikowania niektórych spraw przez kobiety – np. często kończą zdanie przy użyciu mikropytań, takich jak: „[…], wiesz?”, […], prawda?”. Pojawić się też mogą czasowniki sugerujące, że osoba mówiąca ma wątpliwości, nie jest czegoś pewna – ujawnia postawę otwartą na dialog i zmianę.
Mężczyźni mają większą skłonność do podejmowania decyzji na podstawie swój własny punkt widzenia. Ponadto niektórzy badacze uważają, że mężczyzna w mniejszym stopniu jest w stanie wykorzystywać cudze rady i sugestie. Ich wypowiedzi często zawierają pytania retoryczne, które nie wymagają odpowiedzi – nie angażują więc drugiej osoby w dyskusję.
Ton wypowiedzi
Badania pokazują też, że mężczyźni są – mniej niż kobiety – wyczuleni na mowę ciała. Kobiety mają lepiej rozwiniętą wrażliwość społeczną. Na to wpływ ma nie tylko wychowanie, ale też percepcja – np. ich słuch jest bardziej wyczulony na subtelne zmiany w tonie głosu, co ułatwia im odczytywanie nastrojów partnera w dialogu.
Możliwe, że niejednokrotnie zdarzyło się komuś z nas nadinterpretować cudzą wypowiedź lub wręcz przeciwnie, w ogóle nie zarejestrować pewnego komunikatu, który został nam przekazany. To się zdarza – nie tylko pomiędzy mężczyznami i kobietami, ale także podczas rozmów osób tej samej płci.
Warto dopytać, jeżeli coś nie jest dla nas oczywiste lub dopowiedzieć kilka słów, zamiast pozwolić, aby w wyniku niesprawnej komunikacji pojawił się konflikt z drugą osobą.
