Często mówi się, że chociaż żyjemy w tłumie, tak naprawdę jesteśmy sami. Świat zdaje się coraz mniejszy. Łatwiej i szybciej się podróżuje. Mamy złudne wrażenie bliskości, ale postęp techniczny zdaje się, zamiast zbliżyć nas od siebie, jeszcze bardziej nas od siebie oddalił. Czy samotność jest czymś, co nam się przytrafiło, czy naszym własnym, świadomym wyborem?
Tworzymy sobie swoje schronienie we własnej wyobraźni
Wielu psychologów – badaczy zastanawia się, czy rzeczywistość nie jest dla współczesnych ludzi zbyt trudna. Niejeden z nas nie potrafi żyć w realnym świecie. Dlatego wpatrujemy się w telefony, przeglądamy zdjęcia na fanpage’ach wmawiając sobie, że właśnie to jest rzeczywistość.
Każdy z nas pragnie być niepowtarzalny, wyjątkowy i widzialny. Dokoła dzieje się jednak tyle, że rzadko kiedy mamy czas dostrzec to, co dzieje się dookoła nas. Czy da się w XXI wieku znaleźć bezpieczeństwo, bliskość i akceptację?
Boimy się prawdziwego świata
Boimy się realności związków z drugą osobą. Dlatego właśnie często zastępujemy je social media, czatami, grami online. Na co dzień jesteśmy także nudzeni i zagubieni, a w tym towarzyszącym nam tłumie czujemy się wyjątkowo samotni, bo zawierane znajomości są powierzchownie, krótkotrwałe i dają się łatwo zerwać w konsekwencji zmiany szkoły, pracy, miejsca zamieszkania.
Nawet ci „najbliżsi” przyjaciele, rodzina, współpracownicy mogą być dla nas w rzeczywistości bardzo odlegli. „Każdy ma własne życie” – coraz częściej to słyszymy. To popularne wyjaśnienie, dlatego czemu nie mamy czasu dla naszych bliskich. My odpychamy ich, oni odpychają nas i wszyscy stajemy się coraz bardziej samotni.Wszyscy walczymy ze skutkami osamotnienia, wszyscy je czujemy w jakimś stopniu. Wiele osób potrzebuje rozmowy, chociaż się do tego nie przyznaje.
Osamotnienie – czym jest?
Polega na tym, że nie możemy zaspokoić swojej potrzeby przeprowadzania różnych form interakcji z osobami, na których nam zależy. Te związki są niezbędne dla zachowania spokoju ducha i równowagi psychicznej. Ich brak spowodować może gniew, smutek, duży stres. Ten stan nie jest naturalny i może nawet prowadzić do wykształcenia się zaburzeń zachowania.
Chociaż pojęć „samotność” i osamotnienie często używa się zamiennie, to pierwsze najczęściej definiuje się jako przebywanie bez relacji z otoczeniem, podczas gdy osamotnienie odnosi się raczej to cierpienia, które powodować może samotność.
Jak walczyć z osamotnieniem?
Żeby poczuć się lepiej, warto szukać kontaktu z innymi ludźmi. Wyłączmy telewizory, telefony i spróbujmy spędzić więcej czasu w realnym świecie, koło realnych ludzi, a najlepiej razem z nimi. Technologię można wymienić na wiele różnych ciekawych aktywności, zwłaszcza latem. Jeżeli czujesz, że samotność wyjątkowo Cię przytłacza, napisz do nas lub zadzwoń.
Nie wybieraj samotności.
